Op deze pagina vind je de uitslagen en verslagen van de Jan Verhoef Trofee van de afgelopen jaren. Klik op een jaartal voor meer informatie over dat jaar.

2022

2020

Finale om de Jan Verhoef Trofee 3, 4 en 5 januari 2020

Op vrijdagavond tegen 19.00 uur verzamelen de finalisten zich in de biljartzaal waar ze door wedstrijdleider Hanny Welgraven vriendelijk maar kordaat worden verwelkomd met nieuwjaarswensen en spelregels….. en ook met koffie en thee. De arbiters en schrijvers zitten klaar om het spel kritisch te beoordelen en de resultaten vast te leggen. Er zijn zelfs al een aantal toeschouwers gearriveerd dus de meeste zitplaatsen zijn bezet.

De sfeer is vriendschappelijk. Een enkele speler oogt licht gespannen. De spelers die zich hebben geplaatst zijn deels ervaren biljarters die niet alleen goed presteren maar die ook goed kunnen rekenen en strategisch opereren om zo de kans op het kampioenschap te vergroten.

Op basis van de prestaties in de voorronden plaatsten zich Frans de Haan, de clubkampioen van 2019, als eerste (goed voor 80 te maken caramboles), Gerard Jansen, de kampioen bandstoten van 2019 (51 car.), Cor Gerritsen, de kampioen bandstoten van 2018 (60car.); Ben Vloedgraven, voor de eerste keer in deze finale en aanstormend talent (51 car.), Dries Jonkman, meervoudig kampioen (75 car.), Willem Spijker, eerdere finalist bij bandstoten (47 car.), Henk Elbers, eerdere finalist (41car.) en Willy Swartjes, meervoudig kampioen (55 car.) voor deze finale.

Deze eerste avond bracht verrassende resultaten: Frans en Dries speelden zeer bescheiden waardoor Willy van de 8^e naar de 1^e plaats steeg en Henk van de 7^e naar plaats 2! Ook Cor en Ben presteerden voortreffelijk en plaatsten zich met elk 4 wedstrijdpunten op de 3^e en de 4^e plaats. Piet Pont maakte actiefoto’s van de spelers en sfeeropnamen van de overige aanwezigen.

 Op zaterdag begonnen we met de 3^e ronde en daarin bleef de stand vrijwel ongewijzigd: Henk verhuisde van de 2^e naar de 1^e plaats en Gerard verwierf 2 punten door te winnen van Ben. Kort voordat Willem aan de nastoot was begonnen werd ontdekt dat het door hem te maken aantal caramboles foutief genoteerd stond op zijn naambordje: 50 moest worden gewijzigd in 47. Precies op tijd ingegrepen dus, want hij hoefde er nog 5….. maar jammer dat hij door de ontstane emotie de volgende carambole miste!

De 4^e ronde was voor een viertal spelers bijzonder: Willem stond in de 21^e  beurt nog twee caramboles verwijderd van een overwinning terwijl tegenstander Ben nog 22 caramboles te gaan had. Echter... Ben loopt dan tot ieders verrassing stevig op hem in met een serie van 19 caramboles; spannend hoor, maar Willem wint toch de partij. Dries had zich inmiddels op de ontstane situatie beraden en besloten even weer serieus te gaan biljarten: hij maakte 75 caramboles in 26 beurten. Willy maakte intussen nog even een serie van 16 caramboles. De partij van Cor en Frans vergde veel uithoudingsvermogen van hen en veel geduld van de toeschouwers, onder wie een zevental dames. Hanny en Anne hadden royaal de tijd om op bitterballen en krokettenbroodjes te trakteren. De 4^e ronde eindigde met Willy op plaats 1, respectievelijk gevolgd door Cor, Henk, Ben, Gerard, Willem, Dries en Frans.

Om kwart over vier kon de 5^e ronde van start gaan. Gerard won nipt van Frans, Dries won van Willem en verdubbelde daarmee zijn puntentotaal naar 4, Willem kwam nog maar 3 caramboles te kort. Henk won van Cor in 28 beurten. Een mooie partij om te volgen was die van Willy en Ben. Ze speelden mooi gelijk op en dat eindigde na 33 beurten in gelijk spel.

Zondag met frisse moed van start voor de zesde ronde. Willy met 11 punten als grootste kanshebber, gevolgd door Cor en Henk die ook nog in de race waren voor het kampioenschap met 10 en 8 punten. Henk kon Willy niet verslaan en om de spanning er in te  houden "gunde" Ben de winst aan Cor. Cor en Willy spelen nu om het kampioenschap en Hanny arbitreert en Theo schrijft. Henk strijdt met Ben en Gerard met Willem om wat extra punten. De grote kanshebbers van het eerste uur, Dries en Frans, geven nog even een demonstratie van hun kunnen onder leiding van onze nationaal arbiter Ad Broekman.

Er zijn veel toeschouwers, er moesten extra stoelen worden geleend; een tiental belangstellende dames maakte het sfeervol en gezellig!

Cor Gerritsen werd kampioen 2020 en hij neemt de Jan Verhoef Trofee mee naar huis.

2019

Verslag

Na de 2^e ronde gingen de beste 8 spelers over naar de finale. De finale werd gehouden op 4, 5 en 6 januari met de volgende deelnemers: Frans de Haan, Jan Slinkman, Joop Cardol, Arnold Hutten, Jos Bouwhuis, Bertus Koerhuis, Willem Spijker en Ben Boxebeld.

De wedstrijden waren tot op het laatste moment spannend (zie de bijlage) maar wederom werd Frans de Haan winnaar van dit toernooi en mocht de prachtige Jan Verhoef trofee weer een jaar mee naar huis nemen. Elke deelnemer kreeg een aandenken mee in de vorm van een klokje, en de 1^e 3 prijzen gingen ook nog met een mooie bos bloemen op huis aan.

Aansluitend op dit toernooi werd de nieuwjaarsreceptie gehouden.

Al met al was het een geslaagd weekend.

2018

2017

Verslag finale Jan Verhoef Trofee 2016

Voor de derde keer heeft Herman Booijink in zijn imposante loopbaan beslag gelegd op de Jan Verhoef Trofee. De finale, die zoals gebruikelijk verspeeld werd in het eerste weekeinde van januari kende wederom een spannend verloop. Naast de bekende gezichten zoals titelverdediger Jan Slinkman, bestuursleden Harm Heemstra en Frans de Haan, alsmede vaste finalisten als Willy Swartjes en Henk Scherpenhuizen waren er ook twee "nieuwe" gezichten, Sander Bezem en Jan Louwes.

Vooral het spel van Jan Louwes was een lust voor het oog voor de liefhebber, rustig en iedere bal spelend op de serie. Jan volgt biljartles en dat was aan het spel goed te zien. Meest verrassend dit toernooi was het optreden van Sander, hij moest er het minste maken, maar menig biljarten beet er zijn tanden op stuk !

De eerste ronde leverde gelijk vuurwerk op, titelverdediger Jan Slinkman kreeg zwaar klop van Henk Scherpenhuizen, en Frans de Haan beet tegen Sander Bezem in het stof.
in de tweede ronde kwam al gelijk een schifting tot stand, Herman won zijn tweede partij, terwijl Henk, Willy en Sander hun tweede partij verloren, waardoor Herman alleen koploper werd met 4 punten, gevolgd door zes spelers met 2 punten. Frans wachtte nog op zijn eerste punten en ston onderaan met 0 punten.

De zaterdag, traditioneel een zware dag met drie partijen werd een leuke dag, Herman en de beide Jannen wonnen hun eerste partij, alsmede Frans die daardoor van de hatelijke nul afkwam. In de tweede partij van de dag, de vierde van het toernooi, kwam de spanning weer terug, Herman verloor zijn eesrte partij van de finale van Harm Heemstra, en daardoor kwam Jan Slinkman in punten op gelijke hoogte met Herman, beide 6 puntenop de voet gevolgd door een peloton van vier spelers met 4 punten, Willy en Frans sloten de rij met beide 2 punten.

In de laatste ronde van de zaterdag, de vijfde speelronde legde Herman de basis voor het kampioenschap. Herman won van Willy, en Harm ontpopte zich als ruezendoder door Jan Slinkman te verslaan. Frans verraste Jan Louwes, waardoor Herman weer alleen aan kop kwam met 8 punten, gevolgd door Sander, die zijn derde winstpartij van de dag pakte, Harm en Jan S, alle drie met 6 punten. Jan L, Henk en Frans hadden 4 punten en waren kansloos voor de eindoverwinning. Willy sloot op zaterdag de rij met 2 punten.

Op de zondag maakte Jan S. het toernooi weer spannend door Herman te verslaan, en kwam daardoor ook op 8 punten. Doordat er na ronde zes vier spelers op 6 punten stonden (Sander, Harm, Jan L. en Henk) waren er nog diverse kanshebbers over.

De finale zou gespeeld worden tussen Herman en de verrassende Sander Bezem, de winnaar mocht zich tot kampioen laten kronen, bij een gelijk spel was Herman afhankelijk van het resultaat van Jan S. Helaas voor Sander liet Herman het niet zover komen, in 24 beurten werd Sander zijn droom in stukken gespeeld, waardoor de winstpartij van Jan S. zonder waarde bleek. Vervelende voor Sander was dat hij van kampioenskandidaat terug viel tot nummer voorlaatst...

2016

Finale Jan Verhoef Trofee

Op 8, 9 en 10 januari 2016 werd de finale libre gespeeld om de Jan Verhoef Trofee van BILJARTCENTRUM RAALTE 90. Na de voorronden, waaraan 52 biljarters deelnamen, werd dit weekend met bevlogenheid de finale gespeeld door de laatste 8 overgebleven spelers. Het was een prachtig toernooi met veel belangstelling. Voor de 26^e keer streden de 8 finalisten om de trofee, genoemd naar de medeoprichter van de biljartvereniging BC Raalte 90, dhr. Jan Verhoef. Er werd op 4 tafels tegelijk gespeeld in het prachtige biljartcentrum.

Vrijdagavond stond iedereen met zijn keu klaar om de eerste 2 ronden te spelen. Favoriet Jan Slinkman won als enige zijn beide partijen en ging aan kop gevolgd door 6 spelers met één gewonnen wedstrijd. Zaterdag werden er 3 partijen gespeeld, Jan Slinkman verloor verrassend Van Harm Heemstra maar ook de achtervolgers verloren wel eens een partij zodat na 5 wedstrijden Jan toch de ranglijst aanvoerde gevolgd door Bertus Stegeman Piet Pont, Henk Valk en Harm Heemstra die allen 2 puntjes minder hadden dan Jan Slinkman. Bij Bernard Kieftenbeld, vooraf één van de favorieten, wilde het niet zo goed lukken. Hij bleef steken op 4 punten net als Gerard Ankersmit die met goed spel toch zijn puntjes bij elkaar sprokkelde. Helaas bakte Ad Broekman er niet veel van, hij verloor alles, maar wist wel de hoogste serie te maken van het toernooi.

De laatste dag, de zondag, bracht zoals altijd de beslissing. Jan Slinkman won beide partijen en werd zodoende glorieus winnaar van de trofee. Wat de overige ereplaatsen betreft was er nog veel mogelijk. Door goed en gedegen spel wist Piet Pont knap beslag te leggen op de tweede plaats. Henk Valk werd 3^e  , net voor Harm Heemstra. Bertus Stegeman kon zijn normale spelniveau niet halen en zakte naar de 6^e plaats op de einduitslag.

De prijsuitreiking werd gedaan door wedstrijdleider Frans de Haan die alle deelnemers aan deze finale onder de loep nam. De wisseltrofee werd uitgereikt aan de  trotse winnaar Jan Slinkman en ook de ander deelnemers werden in het zonnetje gezet en ontvingen een herinnering.

Het was een prachtig toernooi, mede door de hulp vele leden die assisteerden met het arbitreren, we kijken nu alweer vooruit naar het volgende toernooi!

2015

Jan Verhoef Trofee 2015

Na een zeer enerverend finale-weekend heeft Frans de Haan beslag weten te leggen op de Jan Verhoef Trofee. In de 25e editie van het clubkampioenschap libre bleek Frans uiteindelijk de sterkste te zijn met uiteindelijk nog een ruime voorsprong op de nummers 2 t/m 4. Op de eerste speelavond werd na de tweede ronde al een kleine afscheiding gemaakt tussen de koplopers Frans en Dries, die beide hun twee partijen wonnen en de groep achtervolgers met één gewonnen partij. De groep achtervolgers, bestaande uit Arnold, titelverdediger Wiebe, Harm en Arie wisten wat te doen voor de zaterdag. Op de zaterdag, ook wel bekend als "bijltjesdag" stonden drie speelronden op het programma. Normaliter sneuvelen er op zo'n dag diverse kanshebbers, en de eerste die kopje onder leek te gaan was lijstaanvoerder Frans, die op de drempel tegen Theo sneuvelde, Frans kwam 1 carambole te kort... Doordat Dries zijn partij na veel zweten en zwoegen en drie van de vier achtervolgers ook hun partij in winst wisten om te zetten hadden we in Dries een nieuwe koploper. Dat Dries vervolgens ook "kop van jut" werd had Dries echter niet ingecalculeerd. Harm die zijn eerste partij van de zaterdag nog verloor van Arnold zette in de vierde ronde met veel vertoon van overmacht Dries opzij. Het commentaar van Harm na afloop was veelzeggend, "er is er maar één de voorzitter, en dat is niet Dries".... Doordat Tonny zijn eerste winstpartij wist te boeken tegen Arnold stonden na 4 ronden Frans en Dries aan kop met 6 punten, gevolgd door vier man met 4 punten. Tonny en Arie, die de rode lantaarn overnam van Tonny stonden beiden op 2 punten in de achterhoede.
In de vijfde ronde troefde Frans zeer overtuigend Harm af (commentaar Frans na afloop "er is maar één wedstrijdleider en dat is niet Harm") en Dries won van Arnold, waardoor Frans en Dries als koplopers de zondag ingingen. Wiebe en Theo volgde op 2 punten, Arnold en Harm haalden 4 punten bij elkaar, en Tonny en Arie sloten op zaterdag de rij met ieders twee punten.

Op de zondag waren er in theorie dus nog vier kanshebbers voor de titel, en om die aspiraties levende te houden versloeg Wiebe Dries en Harm Arnold. Echter Frans was in het geheel spelbreker en won "gewoon", zij het moeizaam, van Arnold. Hierdoor was Wiebe zijn titel kwijt, en ook Harm maakte geen kans meer op de titel. De uiteindelijke finale ging tussen Frans en Dries, waarbij Dries moest winnen en Frans er hooguit 40 mee mocht krijgen. Frans liet het echter niet zover komen, en zoals het een kampioen betaamd won Frans vrij simpel deze partij met 70 om 58 in 26 beurten.

De prijsuitreiking werd verzorgd door de organisatoren van de finale Anne van Haaren en Hanny Welgraven. Dit omdat een groot deel van het bestuur zonodig in de finale vertegenwoordigd wilde zijn.

Na de bloemen, flessen drank en een borrelpakket voor de eerste drie spelers vond aansluitend de innmiddels tradionele nieuwjaarsreceptie plaats, die net als de finale onder grote belangstelling plaatsvond.

2014

Jan Verhoef Trofee 2014

Wiebe Welgraven heeft de Jan Verhoef trofee voor de tweede keer in zijn biljartcarrière gewonnen.  Het was een prachtig toernooi met een fantastische finale die gevolgd werd door veel biljartliefhebbers, tijdens de finaledag moest de voorzitter in allerijl nog een “noodtribune” opbouwen……

Voor de 24^e keer streden de 8 finalisten om de trofee, en gedurende de finale werd op 4 tafels tegelijk gespeeld. Vrijdagavond stond iedereen met zijn keu klaar om de eerste 2 ronden te spelen. Herman Booijink won beide partijen en ging aan kop gevolgd door 6 spelers met één gewonnen wedstrijd.  Zaterdag werden er 3 partijen gespeeld, Wiebe Welgraven won ze allemaal en stond samen met Herman bovenaan gevolgd door Theo Jorink en Theo Oortwijn. De ervaren Willy Swartjes won maar één partij en werd daardoor kansloos voor de eindzege. Leuk was het zien van het spel van Gerrit Bomhof die zo heerlijk zacht en beheerst kan stoten. Maar helaas voor Gerrit, hij stond samen met Fons Montrée  onder aan het lijstje na de tweede dag. Verrassend was het spelen van Chris van der Woude. Zijn gedegen spel bracht hem uiteindelijk op 6^e plaat maar dan wel met evenveel punten als de nummer 3, zeer verdienstelijk.

De 2 partijen op zondag brachten de beslissing, echter moesten de vele aanwezigen tot de allerlaatste carambole wachten om de winnaar te kunnen feliciteren. Want voor dat de laatste ronde begon stonden 4 personen gelijk aan kop, Wiebe Welgraven, Herman Booijink, Theo Jorink en ook Theo Oortwijn hadden allemaal 8 punten. Het zogenaamde AVE-systeem werkte perfect want uitgerekend in de laatste 7^e ronde moesten deze 4 koplopers onderling tegen elkaar spelen. Herman Booijink stond na zes partijen aan kop met het hoogste percentage, wat inhield dat wanneer Herman zou winnen van Theo Oortwijn, het toernooi was beslist. Waar Theo Oortwijn zich in de eerste partij op zondag al liet gelden als reuzendoder door koploper Wiebe op een nederlaag te trakteren, herhaalde Theo dit kunststukje door opnieuw de koploper, in dit geval Herman, te verslaan. Doordat Wiebe Welgraven won in een zinderende partij van Theo Jorink kwam Wiebe in punten gelijk met Theo Oortwijn maar door een hoger percentage gemaakte caramboles werd Wiebe de trotse winnaar van de Jan Verhoef Trofee. Op tafel 3 wist Willy Swartjes zijn partij gemakkelijk te winnen van Fons Montrée  en eindigde daardoor alsnog op een prachtige 3^e plaats. Theo Jorink maakte de hoogste serie van het toernooi, een serie van 24 caramboles.

De prijsuitreiking werd gedaan door voorzitter Harm Heemstra die, zoals gebruikelijk, weer een leuke anekdote wist te vertellen over iedere deelnemer.Hij overhandigde de wisseltrofee aan de  trotse winnaar Wiebe Welgraven en ook de ander deelnemers werden in het zonnetje gezet en ontvingen uit handen van Harm hun prijs.

Winnaar Wiebe deed nog een dankwoord en had, terecht, veel lovende woorden aan het adres van Harm voor het vele werk wat hij als voorzitter doet voor de vereniging.

Na afloop van de finale was er nog even een gezellig samenzijn in de vorm van een nieuwjaarsreceptie, waar het afgelopen jaar en het afgelopen toernooi met mooie anekdotes opnieuw werden beleefd.

2013

Verslag

In een bijzonder spannend en enerverend weekeinde heeft Dries Jonkman voor de tweede keer in zijn prille biljart carrière beslag weten te leggen op de Jan Verhoefbokaal editie 2013.
Dries speelde voor de verandering weer eens een toernooi om hem te winnen, en niet met alleen de Olympische gedachte wilde hooghouden van "deelnemen is belangrijker dan winnen".(degene die dat ooit bedacht heeft was trouwens geen sportman). Reeds op de vrijdagavond toen er zich al een kleine afscheiding tussen Dries en Bernard aftekende riep Dries al tegen Bernard "wij spelen zondag de finale". Nu weten we dat Dries een vrij aardige biljarter is die het in een ver verleden eens tot Nederlands kampioen heeft weten te brengen. Wat we echter nog niet wisten is dat Dries ook profetische gaven bezit, want hij kreeg gelijk. Nadat zowel Dries als Bernard zaterdag begonnen met een verliespartij kroop de kopgroep weer zeer kort op elkaar. Gevolg was dat er op de zondag na vijf partijen 2 man op 8 punten stonden (Dries en Bernard) en drie spelers op 6 punten (Bertus, Johan en Henk).De zesde ronde stond bol van de verrassende uitslagen, Dries verloor kansloos van Bertus, en Bernard ging kopje onder tegen Piet Pont, die libre en liberaal nog weleens door elkaar haalt. Gevolg was dat uit de laatste partij tussen Dries en Bernard (jawel) een winnaar moest komen, anders zou Bertus bij winst de spreekwoordelijke derde hond worden. Zover kwam het niet, hoewel Bertus redelijk eenvoudig wist te winnen van Johan was het Dries die in de onderlinge confrontatie Bernard terugwees.

2012

Verslag

Na een zinderende finale heeft Gosen van Mourik voor de tweede keer in zijn prille biljart carrière de Jan Verhoefbokaal gewonnen.

2011

Verslag finale Jan Verhoef Wisselbokaal 2011

Op 4, 5 en 6 februari is de finale gespeeld van het Jan Verhoef libre toernooi.

Het was een fantastisch toernooi mede doordat vele vrijwilligers zich hadden opgegeven om te helpen met het arbitreren en schrijven. Hiervoor heel veel dank! Ook was er veel belangstelling van onze leden.  Van de 40 mensen die zich voor dit evenement hebben opgegeven bleven er uiteindelijk 8 over voor de finale. Leuk was het dat het aantal te maken caramboles bij deze finale niet zover uit elkaar lagen, namelijk het hoogste aantal 85 en het laagste 47 caramboles.

Vrijdagavond werden er 2 rondes gespeeld. Van meet af aan werd het spelletje met enorme bevlogenheid gespeeld, serieus maar toch ook met de nodige gezelligheid en humor. Favoriet voor de titel waren toch wel Henk Nijhuis, Herman Booijink en als outsider Frans de Haan. Na één gewonnen wedstrijd bakte Frans er niets meer van en verloor daarna alle partijen. Ook Herman Booijink begon met 2 verloren partijen en leek kansloos. Zijn motto “het is maar een spelletje” leek uit te komen maar insiders weten wel beter, Herman gaat altijd voor de winst. Henk Nijhuis maakte zijn favorietenrol waar door twee overwinningen. Alle deelnemers konden na de vrijdagavond nog serieus kans maken op de titel.

Zaterdag werden er 3 ronden gespeeld. Nieuw voor deze zaterdag was dat er niet meer geluncht werd maar dat er tussendoor lekkere hapjes werden geserveerd. Onder de bezielende leiding van Dries Jonkman en Hanny Welgraven werd iedereen duidelijk gemaakt dat er niet met vette vingers gebiljart mocht worden. BC Raalte 90 is zuinig op zijn 5 fantastische biljarttafels. Henk Nijhuis won weer 2 partijen en eentje gelijk dus stond fier op kop na 5 wedstrijden. Theo Oortwijn herstelde goed na een verloren partij en Herman Booijink, een echte toernooispeler, won alles op zaterdag. Verrassend het optreden van Theo Wolfkamp. Op een gedegen manier maakte hij de nodige puntjes en draaide lekker in de kop mee. Arnold Hutten speelde voor de eerste keer een finale. Hij moet er nog niet zoveel maken maar het is leuk te zien hoe rustig hij speelt en welke vorderingen hij maakt. Ben Broekgerrits speelde met wisselend succes, draaide aardig mee maar kon niet aanhaken bij de toppers. Cor Gerritsen kwam ook net iets te kort om bij de favorieten te horen, toch speelde hij een beslissende rol tijdens dit toernooi want op zondag wist hij van Henk Nijhuis te winnen zodat meerdere spelers voor de titel in aanmerking kwamen.

De 7^e ronde moest de beslissing brengen. Vier personen maakten kans. Henk Nijhuis, Theo Oortwijn, Herman Booijink en verrassend Theo Wolfkamp. Wat eigenlijk niemand had verwacht gebeurde. Henk Nijhuis verloor van Theo Oortwijn en in een enorm spannende partij wint Herman Booijink nipt van Theo Wolfkamp. Herman was onverwacht kampioen, wat een ontknoping! Tweede werd Theo Oortwijn en Henk Nijhuis moest genoegen nemen met de 3^e plaats.

De prijsuitreiking werd gedaan door Dries Jonkman die elke speler even op de korrel nam. Voor iedereen een bos bloemen en voor de eerste 3 een pakket met overheerlijke Sallandse producten. De andere 5 spelers ontvingen een wijnpakket.

De wisselbokaal werd door een terecht trotse Herman Booijink  mee naar huis genomen. We kunnen terugkijken op een zeer geslaagd toernooi en hopen dat ook volgend jaar zich velen zullen aanmelden om mee te doen aan dit leuke evenement.

2010

Verslag finale Jan Verhoef Wisselbokaal 2010

Op 22, 23 en 24 januari is de finale gespeeld van het Jan Verhoef libre toernooi. Het was een geslaagd evenement mede doordat vele vrijwilligers zich hadden opgegeven om te helpen met het arbitreren en schrijven. Daarvoor heel veel dank!

Van de 40 mensen die zich voor dit evenement hebben opgegeven bleven er uiteindelijk 8 over voor de finale. Leuk was het dat het aantal te maken caramboles bij deze finale niet zover uit elkaar lag, namelijk het hoogste aantal 80 en het laagste 35 caramboles.

Vrijdagavond werden er 2 rondes gespeeld. Van meet af aan werd het spelletje met enorme bevlogenheid gespeeld, serieus maar toch ook met de nodige gezelligheid en humor. De favoriet voor de titel, Herman Booijink,  begon met twee verlies partijen. Aan kop stonden vrijdagavond verrassend Chris van der Woude en Gerrit Bomhof, beiden met 2 gewonnen partijen. Na deze ronden was de stand dusdanig dat er eigenlijk nog geen enkele schifting was gemaakt. Beide koplopers hadden 4 punten, 4 personen 2 punten, waaronder ook de winnaar van vorig jaar Arie Sijbom en 2 spelers hadden nog geen punten.

Op de tweede dag, zaterdag, werden er 3 rondes gespeeld. Na de eerste wedstrijd stonden alle spelers dicht bij elkaar. Beide koplopers verloren en de spelers die nog geen punten hadden, Herman Booijink en Sjef Willemsen, wonnen hun partij waardoor 4 spelers 4 punten en 4 spelers 2 punten hadden. Iedereen kon nog met de Jan Verhoef Bokaal naar huis gaan.

In de 3^e ronde won Willy Swartjes van Dick Bomhof, broer Gerrit Bomhof won van Chris van der Woude, Herman Booijink versloeg Ben Broekgerrits en Arie Sijbom kon niet winnen van Sjef Willemsen. Het was een genot om Sjef te zien biljarten. Knap zo’n prestatie op je 87^e!! Ook het gedegen spel van Willy mocht er zijn, niet echt verzamelen maar gewoon ballen maken. Dat is het motto van hem. Dat lukte perfect. Na de 4^e en 5^e ronde werden de verschillen groter maar het was nog niet te zeggen wie er zou gaan winnen. Traditioneel werd er weer geluncht in het restaurant bij Leo Weghorst. Na de 6^e ronde op zondag was de situatie zo dat nog 4 personen kansrijk waren voor de titel, Willy, Arie, Sjef en Gerrit. Willy Swartjes speelde een dijk van een partij tegen Herman Booijink en won. Ook Sjef Willemsen won, dit maal van Dick Bomhof die z’n weekend niet had.

De laatste ronde op zondagmiddag was alles beslissend, Sjef Willemsen moest tegen Ben Broekgerrits spelen maar verloor en was kansloos voor de titel. Arie Sijbom, titelverdediger, kon niet winnen van Herman Booijink. Herman speelde voor zijn doen helaas een zwak toernooi. Willy Swartjes biljartte tegen Gerrit Bomhof. Willie was super gemotiveerd, mede door de aanwezigheid van zijn familie, en won. Hij was daarmee de terechte winnaar van de prachtige Jan Verhoef Bokaal.

De prijsuitreiking werd gedaan door voorzitter Harm Heemstra. Doorspekt met leuke opmerkingen en anekdotes nam hij elke speler op de korrel. De wisselbokaal mocht door een terecht trotse Willy Swartjes  mee naar huis worden genomen. Knap tweede werd Sjef Willemsen en de derde prijs was voor Arie Sijbom, die ook terug kan kijken op een goed toernooi. De eerste drie spelers ontvingen een pakket met overheerlijke Sallandse producten en de overige vijf spelers een wijnpakket.

We kunnen terugkijken op een zeer geslaagd toernooi en hopen dat ook volgend jaar zich weer velen zullen aanmelden om mee te doen aan dit geweldig leuke evenement.

2009

Verslag

Op 6, 7 en 8 februari is de finale gespeeld van het Jan Verhoef libre toernooi.
Van de 40 mensen die zich voor dit evenement hadden opgegeven bleven er uiteindelijk 8 over die de finale mochten spelen. Leuk was het om de man die de meeste caramboles (250) moest maken, tegen de man die het minste (47) aantal moest maken, tegen elkaar elkaar te zien spelen, een enorme tegenstelling in type speler en natuurlijk ook het daar dan bijbehorende spel. Vrijdagavond werden er 2 rondes gespeeld. Van meet af aan werd het spelletje met enorme bevlogenheid gespeeld, serieus maar toch ook met de nodige gezelligheid en de nodige humor. In de tweede partij speelde Gerard Boerdijk de hoogste serie van het toernooi, namelijk 172 caramboles in een beurt. Iedereen dichtte Gerard de favorietenrol toe maar hij moest dat toch maar even waar maken. Na de tweede ronde was de stand dusdanig dat er eigenlijk nog geen enkele schifting had plaats gevonden, want koploper Gerard Boerdijk had 4 punten en maar liefst 6 personen hadden 2 punten, waaronder ook de winnaar van vorig jaar, Herman Booijink.
De tweede dag, zaterdag, werden er 3 rondes gespeeld met als knaller het treffen tussen Mark Witteveen, 160 caramboles en Gerard Boerdijk 250 caramboles. Gerard won overtuigend. Ook de anderen probeerden hun partijtjes te winnen want het kon nog alle kanten op. Vooral het spelen van Dick Vastenholt en Bernard Boxebeld was erg leuk om te zien. Dick met z’n lekkere zwaaien, om maar zoveel mogelijk effect aan de bal te geven, wat nogal eens gepaard ging met een flinke kets, en Bernard die de mooiste caramboles maakte, zoals hij dat zo vaak doet door 3-banders te stoten. Maar wat dacht u van coryfeeën als Dries Jonkman, Theo Jorink, Mark Witteveen en dan was er ook nog Arie Sijbom. Arie viel op door z’n rustige spel, zeg maar gerust, het zachte maar beheerste stoten, een genot om te zien. Na de eerste ronde werd er geluncht in het restaurant bij Leo. Dit is elk jaar weer een traditie. Daarna werden er nog 2 rondes gespeeld. Zaterdag, na 5 spelronden, viel nog niet te zeggen wie er favoriet was voor de eindzege.
Zondag werden de resterende 2 partijen gespeeld, waarbij helaas direct duidelijk werd dat Dick Vastenholt en Bernard Boxebeld afvielen voor de hoofdprijzen. De overige 6 deelnemers konden eigenlijk allemaal nog winnen, dus moest de allerlaatste ronde de beslissing brengen. Mark Witteveen won van Bernard Boxebeld maar moest afwachten hoe de anderen speelden. Herman Booijink versloeg Dick Vastenholt waarbij zeker was dat Herman in elk geval het toernooi niet meer kon winnen maar nog wel 2e of 3e kon worden. Dries Jonkman won verrassend van Gerard Boerdijk. Hierdoor kon ook Gerard niet meer winnen. Als een duveltje uit een doosje won Arie Sijbom totaal onverwacht van Theo Jorink en heel erg verdiend won Arie daarmee ook het toernooi.
De prijsuitreiking werd gedaan door voorzitter Harm Heemstra, doorspekt met leuke opmerkingen en anekdotes nam hij elke speler op de korrel. De wisselbokaal werd door een terecht trotse Arie Sijbom mee naar huis genomen en verder kreeg iedereen een leuke prijs.
We kunnen terug kijken op een heel geslaagd toernooi en hopen dat ook volgend jaar zich weer velen zullen aanmelden om mee te doen aan dit geweldig leuke toernooi.

2008

2007

2006

2002